Een woordje uitleg
Op deze subpagina kan je al onze avonturen lezen! Bij elk bericht vind je rechts de datum terug. Nieuwe berichten worden telkens onderaan toegevoegd. Veel leesplezier!
​
Alle berichten
20 februari 2018
Kennismaking met een Senegalese vrouw
​
Gisteren ontmoetten wij Fatoumata, een Senegalese vrouw die jaren in Frankrijk woonde en sinds enkele jaren in Kortrijk woont. Ze wist ons veel te vertellen over het dagelijkse leven in Senegal, maar ook over de thema's basishygiëne, seksualiteit, polygamie, incest enz. We haalden ons beste Frans boven en hadden een interessante en boeiende avond, waarvoor we Fatoumata en Dorine, voorzitster van Keur Tippi, heel graag bedanken! Ook kwam onze bestelling van 70 condooms toe, die we zullen uitdelen aan de plaatselijke bevolking. Het komt stilaan dichterbij, binnen twee weken zitten we op het vliegtuig richting Senegal!
22 februari 2018
Bezoek aan vzw GAMS Brussel
​
Vandaag verlieten we onze vaste thuisbasis (Vives) om erop uit te trekken richting Brussel. We bezochten vzw GAMS, een organisatie die al meer dan 20 jaar strijdt tegen vrouwelijke genitale verminking. Daar stonden Jessica en Seydou ons te woord. Seydou is afkomstig uit Senegal en kent zelfs de quartier in Mbour waar wij naar toe zullen gaan (quartier Tripano)!
Als je wat meer informatie wil krijgen over vzw GAMS, neem dan een kijkje op hun website. Dit kan je doen door op onderstaande foto te klikken.
11 maart 2018
Aankomst en eerste dagen
​
Na een vlucht van 6 uur op een gigantisch groot vliegtuig, reden we met de taxi naar ons gastgezin. Ze stonden ons buiten op te wachten. We werden meteen heel hartelijk onthaald met knuffels en kussen. Amsatou is nu onze 'nieuwe' mama, Mbaye onze papa. Ook hebben we 3 broers: Waly (25) Muduk (leeftijd kennen we niet, maar hij is ouder dan Waly) en Soleil (17) en 2 zussen Ndéye Fa (14) en Zeyna (16). We komen nu al heel goed overeen, dat is een goed begin! Al snel kwam de buurvrouw goeiedag zeggen. Alle mensen zijn hier heel vriendelijk en gastvrij. Wanneer mensen elkaar ontmoeten, geven ze altijd een hand. Ook ons gezin geeft ons meermaals per dag een hand.
​
De eerste nacht op Senegalese bodem was voor ons toch wel een uitdaging. Zo werden we eerst gewekt door blaffende honden. Toen we uiteindelijk in slaap vielen, kwamen we wakker van de zingende imam in de moskee hier recht tegenover. 'Gelukkig' werden we 's morgens vroeg gewekt door de fluitende vogels. Van een korte nacht gesproken...
We hebben al twee keer Keur Tippi bezocht, de organisatie waar we ons project zullen uitwerken. De meisjes zijn ongeveer tussen de 16 en 30 jaar oud en zijn zeer vriendelijk en sociaal. Ze hebben ons al enkele woorden Wolof geleerd, het plaatselijke dialect.
​
Een aantal dingen die we hier al hebben meegemaakt:
​
- De elektriciteit is hier al drie of vier keer uitgevallen. Maar geen paniek: er zijn kaarsen aanwezig.
​
- Het water is net zoals de Belgische zon: het komt en gaat en is zeer onvoorspelbaar. Het leuke is dat we twee douches, twee lavabo's en twee toiletten hebben. Het minder leuke is dat er zelden water uitkomt. Gelukkig hebben we hier een waterput! 😉
​
- Aan ongedierte geen gebrek: kakkerlakken, salamanders, spinnennest,... we komen het hier allemaal tegen. De kakkerlakken zijn verzot op Esther en Delphines badkamer en bed. Terwijl we dit hier aan het schrijven zijn, worden we alweer verrast door twee kakkerlakken in de badkamer van Esther en Delphine. Wanneer Soleil er niet is, neemt Esther de kakkerlakken. Resultaat: 3-0 voor Esther. Bij Charlotte en Chloé andere bezoekers: ze hebben er een nieuw huisdier bij in de badkamer, Leopold de salamander. Resultaat: 1-0 voor de salamander. Nog wat oefenen dus!
​
- Het maaltijdgebeuren is compleet anders dan in België. Behalve een ander tijdstip van eten (ongeveer rond 15u en 22u), hebben we ook nieuwe gerechten leren kennen. Iedereen eet hier op een laken op de grond (schoenen moeten af) en 1 schaal wordt in het midden gezet. Een aantal van ons gezin eet met de handen, een aantal met een lepel. Wij verkiezen de lepel 😉 Ze doen heel hard hun best om ons te laten wennen aan het Senegalese eten. Ze koken nog behoorlijk Westers: boontjes, erwtjes, couscous, frietjes, macaroni,...
​
- 8 maart was het internationale vrouwendag. Een hele belangrijke dag voor de bevolking. 's Ochtends gingen we naar Keur Tippi, waar medewerkers van Centre Ado een woordje uitleg gaven over seksueel, psychologisch, fysisch en economisch geweld. Daarna deden de leerlingen hierover een rollenspel. Het is minder taboe dan wij aanvankelijk dachten. In de namiddag verplaatsten we ons met 8 in de taxi (in een auto voor 5!) naar de uitreiking van de vrouwen. Mama Amsatou heeft twee diploma's in de wacht gesleept voor haar inzet voor de plaatselijke vrouwen.
​
Jullie zullen nu wellicht denken dat we hier nog niets hebben gedaan voor school, maar niets is minder waar! We hebben al elke dag samen gezeten om te werken voor school. We hebben al een planning opgemaakt voor ons ganse verblijf.
We houden jullie op de hoogte!
À bientôt!
​
Op de luchthaven
Onze zusjes
Uitreiking internationale vrouwendag
Op de luchthaven
17 maart 2018
Onze eerste weken in Senegal
​
Op 9 maart bezochten we de kleuterschool Machallah en de lagere school. In de kleuterschool zijn de kinderen tussen de 3 en 5 jaar oud. Alle kindjes kwamen ons spontaan handjes geven. Zo lief! Het viel ons op hoe behulpzaam de kinderen waren. Zo veegden ze samen de klas. Daarna bezochten we de lagere school om de hoek. We stelden ons voor in alle elf klassen, waar alle kinderen één of meerdere liedjes voor ons zongen. We wilden ons natuurlijk niet laten kennen en haalden onze beste zang- en danskunsten boven. Het liedje Oya Lélé van K3 zijn we intussen al beu gezongen en gedanst 😉
​
Na het vele schoolwerk van elke dag, gunden we onszelf een uitstapje naar de Auchan. Hier kijken we wekelijks naar uit. Gisteren gingen we nogmaals. Deze keer niet met de taxi, maar met de bus. We bedanken hiervoor de stakende taxichauffeurs, want dit heeft ervoor gezorgd dat we met de bus door de hele drukke en kleurrijke markt konden rijden. Wat een avontuur!
​
Een ander avontuur was het maken van visballetjes. Vissengehakt, peper, knoflook, peterselie, paprika, zout en stampen maar! Na al dat zwoegen en zweten, vonden we dat we een koude douche verdienden. Helaas stelde de overheid ons op de proef door het water voor drie dagen af te sluiten. Joepie, leve de waterput!
​
De derde keer dat we naar Keur Tippi gingen, staken ze ons meteen in het werk. Vegen, haken en naaien, niets is ons teveel. Terwijl Chloé nog een beginner is en Charlotte een gemiddeld niveau heeft, kunnen Esther en Delphine zich gevorderden noemen.
​
Om te ontspannen en af te koelen, kunnen we steeds terecht bij Hotel Safari, 'L'hôtel des Belges'. Ondanks we thuis veel werken voor school, hebben we soms ook wifi nodig om taken in te dienen en informatie op te zoeken. Meneer Diouf, onze projectbegeleider, zet daarom graag de deur van zijn kantoor open in het Ministerie van Onderwijs. Een grote merci daarvoor!
Gisteren gingen we op bezoek bij de organisatie Centre Conseil Ado. We vonden het zeer interessant om een creatieve manier van sensibilisering te leren kennen, namelijk aan de hand van muzische vaardigheden.
​
Nog een aantal weetjes:
​
- De directeur van de lagere school filmde ons dansje van Oya Lélé wel drie keer. Hij vond ons zo talentvol dat we nu twijfelen om ons in te schrijven voor Belgiums Got Talent 😉
​
- We leerden onze zusjes Ndéye Fa en Zeyna Uno en Jungle Speed spelen, de macaréna en 't smidje dansen en de basis van het zwemmen. Super gedaan meisjes!
​
- We eten hier elke dag rijst, vaak in combinatie met Senegalese frietjes.
​
-We hebben onze eerste Senegalese baby van twee maanden oud vastgehouden. Ons 'moedergevoel' kwam naar boven!
​
- Onze broer Soleil leerden we al enkele woordjes Nederlands zoals frietjes, eitjes, lekker, alsjeblieft en dankjewel. We zijn trots op hem.
​
- De zon heeft Delphine al parten gespeeld. Ze heeft vier dagen last gehad van een zonne-allergie, waardoor ze minder in de zon mocht lopen (wat hier heel moeilijk is), maar ze liet zich niet kennen.
​
- Chloé probeerde haar beste kookkunsten boven te halen, maar deze poging mislukte jammergenoeg. Ze sneed namelijk in haar vinger. Ze kreeg dan maar een gemakkelijkere job.
​
- Niet enkel Charlotte en Chloé hebben een huisdier in hun kamer, ook Esther en Delphine hebben er een nieuwe kameraad bijgekregen. Ze maakten kennis met Lucien de salamander.
​
- Kakkerlakken pakken kunnen Esther en Charlotte als de besten (bedankt helden!). Dus voor ongedierte groot en klein moeten Chloé en Delphine bij Esther en Charlotte zijn.
​
- De was ophangen is niet zo eenvoudig als het lijkt. Al bij al heeft onze moeder nog geen spijt. Door de vele kilo's kledij heeft onze wasdraad het begeven, waarna Esther ferm stond te beven. Ze vloog met was en al op de grond. Gelukkig heeft ze het nog niet opgegeven.
​
- Als welkomstgeschenk kregen we een armbandje van een leerlinge van Keur Tippi, dankjewel!
​
- We leven al volledig op Senegalees tempo. Onze pogingen om vroeg op te staan en vroeg te slapen mislukken dan ook dagelijks. Daardoor komen we dikwijls te laat.
​
- Elke namiddag krijgen we thee (attaya), heel gesuikerd maar heel lekker.
​
- Onze mama bood ons garnalen in een ongeopend doosje aan. We schrokken toen we het openden en er kroepoek inzat. Surprise! Een kleine miscommunicatie 😉
​
Tot volgende week!
26 maart 2018
Een bewogen week...
​
Hallo allemaal!
​
We zijn onze week gestart in Keur Tippi. We volgden de les haken en maakten van de gelegenheid gebruik om vriendschapsbandjes te maken met de meisjes (zo lomp is Chloé dus niet!). We hebben het gevoel dat het contact met hen goed en vlot verloopt 😊 Zo vroegen de meisjes waarom we er de vorige keer niet waren en wanneer we nog zullen gaan deze week. We vonden het opmerkelijk dat, ondanks de leerkracht naaien niet aanwezig was, toch een groot aantal meisjes zelfstandig te werk gingen.
​
Deze week leerden we veel bij over de huwelijksnacht. Bij veel koppels is het de traditie om tijdens de huwelijksnacht te slapen in een bed overtrek met foto’s van het koppel op. Daarnaast geniet men van de geur van wierrook om een romantische sfeer te creëren. Ook dragen sommige vrouwen een sieraad met kralen om hun middel, waarbij elke kraal een andere betekenis heeft (bijvoorbeeld al dan niet getrouwd, hoeveel kinderen enz). Om ons als echte Senegalese vrouwen te voelen, willen we graag een typisch Senegalees kleed/broekpak laten maken door de leerlingen. Ze toonden ons verschillende modellen om op ideeën te komen.
​
Dinsdagochtend gingen we op werkveldbezoek naar de kleuterschool Machallah. Alweer werden we vriendelijk en vrolijk onthaald! Al snel ontstond een gesprek over inclusief onderwijs. Hier is het de gewoonte om kinderen met een beperking naar een gespecialiseerde school te sturen. Helaas is het aantal van deze scholen beperkt. Het valt ons op dat er meer wordt ingezet op volwassenen met een beperking dan op kinderen met een beperking. Om onze kennis als opvoeder-begeleider te verbreden, zouden we deze week graag een voorziening bezoeken voor volwassenen met een beperking.
​
Omdat Esther thuis uitziekte en Chloé bij haar bleef, gingen Charlotte en Delphine op boodschappen om vitaminen te halen. Omdat we hadden gehoord dat er dichtbij ons huis een nieuwe supermarkt was geopend, wilden we graag daar onze boodschappen doen om tijd te winnen. We vonden deze winkel echter niet en vroegen daarom de weg aan een meisje. Charlotte vroeg duidelijk ‘Est-ce qu’il y a un supermarché près d’ici?’. Het meisje knikte en toonde ons de weg. Na een kwartier wandelen kwamen we uit op de groentemarkt. Ze had het duidelijk verkeerd begrepen. Het was er zodanig druk dat we haar kwijtraakten. Help, we waren verdwaald! Plots waren we aan het Ministerie van Onderwijs, onze vaste werkplek. Daar namen we dan maar een taxi richting de Auchan 😉 We kochten er ook een ventilator. Delphine wilde die noodzakelijk testen in de winkel, tot ergernis van Charlotte 😉 Elk met ons karretje liepen we achter de verkoper, op zoek naar een stopcontact. De ventilator dienden we op zijn geheel en zonder verpakking mee te nemen in de taxi. Daar zaten we dan mooi in de auto. Toen we dachten dat we nog mooi op tijd zouden thuis zijn, vond de taxichauffeur het nodig om een halfuur stil te staan langs de weg om zijn auto te repareren. Wat een hilarisch avontuur! 😊
​
Donderdag kregen we minder goed nieuws te horen. Chloé haar oma was overleden. Ook in moeilijke perioden willen we elkaar graag steunen. We hopen dan ook dat we hier sterker zullen uitkomen.
​
Esther zat al een tijdje met de gedachte om terug naar huis te keren. We probeerden haar nog op andere gedachten te brengen, maar dit is ons niet gelukt. Vrijdagavond gingen we mee naar de luchthaven van Dakar om afscheid van elkaar te nemen. We zullen dit project verderzetten met ons drie. Na deze bewogen week werd ons duidelijk hoe goed we worden gesteund door onze docenten van Vives, alsook door ons gastgezin, Dorine en onze projectbegeleider ter plaatse.
​
Vooraleer we dit bericht eindigen, willen we nog kort vermelden wat we deze week hebben meegemaakt:
- Charlotte en Delphine hadden reeds een eerste gesprek met de lokale bevolking omtrent polygamie.
- Winkels hebben vaak geen wisselgeld. Daardoor mochten we al enkele keren ons stokbrood op de poef zetten. Ze hebben veel vertrouwen in ons.
- We zagen op het strand reeds verschillende mannen worstelen, de nationale sport.
- De luxe en het comfort missen we niet echt. We vinden ons geluk in kleine dingen zoals onszelf verwennen met een glas fruitsap bij het ontbijt.
- Zaterdag bezochten we samen met mama Amsatou een naaischool vergelijkbaar met Keur Tippi, opgericht door vier Franse koppels. Op tafel lagen verschillende stoffen, die we op ons gemak konden bekijken.
- Zaterdagavond speelden we met onze gastzussen en gastbroer Waly Pictionary. Terwijl wij hen een aantal woorden Nederlands aanleerden, leerden zij ons een aantal woorden Wolof.
- We gaven onze Facebookpagina door aan de leerlingen van Keur Tippi. Bij individuele vragen of bezorgdheden kunnen ze ons ook hier steeds bereiken.
- We hadden reeds een eerste evaluatie met onze projectbegeleider meneer Diouf en onze gastmama Amsatou. Dit verliep zeer goed, ze zijn heel trots op ons.
- De cocktails in Hotel Safari zijn straffer dan we hadden verwacht… We liepen al lachend naar huis 😉
- Ook wij moeten af en toe kuisen in onze residentie. Woensdagnamiddag poetsten Delphine, Charlotte en Chloé grondig de kamer en de koer. Lang leve het stof en zand!
- We leerden een nieuwe vissoort kennen: kapitein. Onze gastvader toonde vol trots zijn aankoop, die wij niet gewend waren.
​
Groetjes,
Chloé, Charlotte en Delphine!
​
3 april 2018
Al een maand voorbij!
​
Bonjour les amis!
​
Hier zijn we weer met een blogbericht 😊 Om ons weekend af te sluiten, gingen we vorige week zondag iets gaan drinken met twee studenten uit Bergen. We leerden hen kennen toen we een bezoek brachten aan Centre Conseil Ado. Merci Chaïma et Juliette pour la rencontre!
​
Toen we thuis kwamen, bracht Dorine ons een bezoek om bij te praten. Zo bespraken we kort de voorbije en komende twee weken. Dinsdag gingen we samen met haar naar Keur Tippi. We vertelden over onze plannen om een hoekje te maken in het klaslokaal. Daar willen we graag informatiebrochures, folders en ander materiaal beschikbaar stellen. Bij vragen en opmerkingen kan iedere leerling er ook terecht. Bedankt Dorine en Filiep om de plank voor ons hoekje te bestellen en op te volgen! Na ons vertrek in juni zal er een leerlinge van Keur Tippi onze taak en het ganse project overnemen en verder zetten. We zijn hier alvast heel blij mee 😊 ‘s Avonds hielpen we ook de resultaten op tellen voor de rapporten, spannend!
​
Woensdag hebben we een kennismakingsspel gespeeld met een twintigtal leerlingen. Aan de hand van het spel leerden we hun visie kennen over de thema’s waarover we vormingen zullen geven. We vonden het een geslaagd resultaat. We appreciëren ook dat er zoveel leerlingen vrijwillig zijn gekomen tijdens hun vakantie 😊.
​
Donderdag leerden we mevrouw en meneer Sène kennen. Mevrouw Sène is directrice van zowel het kleuter-, basis- als secundair onderwijs. We werden er hartelijk verwelkomd in haar huis met koffie en kaas. Haar uitleg interesseerde ons van het begin tot het einde. We vonden het een indrukwekkend echtpaar!
​
Vrijdag 30 maart leerden we een paar leden van vrouwenorganisatie Macha Allah kennen. We legden ons project uit met de vraag of we de methodieken eerst aan hen mogen voorleggen. Zo zullen we te weten komen wat wel en niet kan worden gezegd. Veel van deze vrouwen hun dochters volgen les in Keur Tippi.
​
De eerste dag van het weekend hebben we gespendeerd in Hotel Safari. De zondag was het dan Pasen. Hoewel er in Mbour veel moslims wonen, wordt deze Christelijke feestdag door iedereen gevierd. We merkten al op dat moslims en christenen in vrede naast elkaar wonen, waar wij in België/Frankrijk nog veel van kunnen leren 😉.
​
Rond 17 uur 30 zijn we dan samen met drie leerlingen van Keur Tippi naar de markt geweest om stoffen en oorbellen te kopen. We vonden het erg druk en hadden het geluk goed begeleid te zijn. Na onze aankoop van wat wij typisch Afrikaanse stoffen noemen, gingen we vol trots nog samen iets gaan drinken. We verlangen al tot onze kledij klaar is, die we zullen laten maken door de leerlingen van Keur Tippi!
​
Gisteren hadden we alweer een tweewekelijkse evaluatie. Wat gaat de tijd snel! We werden positief geëvalueerd en zullen vol enthousiasme verder werken aan ons project. We zijn erg blij dat we voor Keur Tippi mogen werken! Achteraf zijn we naar ‘Vivre Ensemble’ geweest (Facebook: Vivre Ensemble – La Pouponnière de Mbour). Deze organisatie vangt baby’s, kinderen en jongeren op die geen (goede) thuis hebben. We vonden dit een zeer interessante organisatie en raden deze ook aan om vrijwilligerswerk te verrichten.
​
Vooraleer we dit blogbericht afsluiten, hebben we nog een paar weetjes! Wist je dat:
​
- Jongens verplicht met een lepel/vork moeten eten? Meisjes mogen daarentegen kiezen of ze met bestek of hun handen eten.
- Delphine haar eerste kakkerlak(ken) heeft gevangen? Charlotte blijft wel de held!
- Chloé de loser is op vlak van insecten vangen? Ze durft wel al te slapen met een spin in dezelfde kamer.
- De salamanders nog steeds leven in onze kamers?
- Er een mama kat naast onze deur woont met haar vier kleintjes?
- We bijna een zoo kunnen starten?
- Ons gastgezin speciaal voor ons nieuwe lichtschakelaars en lampen heeft geïnstalleerd? Bedankt lieve familie!
- De douche van Charlotte en Chloé al vier weken werkt, maar ze gewoon de hele tijd op een verkeerd knopje hebben geduwd?
- We deze week, doordat het Paasvakantie is, minder naar Keur Tippi zijn kunnen gaan, dus veel schoolopdrachten hebben gemaakt?
- Het zaterdagnacht heeft geregend?
- Dat onze gastmoeder dacht dat we alle drie vegetarisch waren? Daardoor kregen ook Delphine en Charlotte vier weken geen vlees. Gelukkig heeft Chloé het voor hen goedgemaakt door te vertellen dat enkel zij vegetarisch is.
- Charlotte haar mama vandaag jarig is? Proficiat Sandra!
- We vrijdag al een maand in Senegal verblijven? We willen belange nog niet naar huis!
​
Ziezo, dat was het alweer! Tot de volgende 😊,
Charlotte, Delphine & Chloé
18 april 2018
Another day (lees: two weeks) in Senegal
​
Dag volgers!
Het is een eindje geleden dat we nog iets konden laten weten bij gebrek aan wifi. Bij deze een blogbericht van twee weken 😊
Op 3 april nam Dorine ons mee om een ander stukje van Senegal te ontdekken. We vertoefden een halve dag in het toeristische Saly. We dronken er een cocktail, namen er een duikje in het zwembad en aten er een lekker hapje. Dorine ging voor de Salade Safari, Chloé koos een pizza en Delphine en Charlotte waren erg blij met hun mals stukje filet de boeuf met champignonsaus. We zijn blij dit te hebben gezien, maar verkiezen toch ons gezellige Mbour. Bedankt Dorine voor deze fijne uitstap!
Op 4 april was het nationale feestdag en papa Mbaye hing voor de gelegenheid de Senegalese vlag op. Het echt feestgebeuren was voor ’s avonds. Seynabou, een leerlinge van Keur Tippi, was jarig en we waren uitgenodigd op het feest. We dansten met z’n allen op Senegalese muziek. Onze monden vielen open van verbazing toen we die heupen zagen bewegen. Het staat vast dat de Senegalezen de beste dansers ter wereld zijn. Wie denkt dat hij of zij beter kan dansen, is uitgenodigd om een showtje op te voeren 😉
Donderdag 5 april stond er een werkveldbezoek op het programma. We bezochten een organisatie voor mensen met een fysieke beperking. In deze organisatie leren mensen met een beperking mensen zonder beperking een beroep aan. Dit kan gaan van schoenen maken, naaien tot het inbinden van boeken… Al hun handgemaakt werk wordt ook verkocht. We kochten iets en zijn zeker van plan om onze Afrikaanse centjes er nog te doen rollen.
Op 6 april gingen we opnieuw naar het Ministerie van Onderwijs om er te werken voor school. We dienden onder andere ons evaluatieverslag in. Dorine kwam ook afscheid nemen van ons, want in België is er ook nog veel werk te verrichten. Het waren twee leuke weken!
Zaterdag 7 april deden we terug wat schoolwerk. En dat in het weekend! Charlotte besliste om haar bedpartner Chloé te verlaten en op een andere matras te slapen. Door Chloé haar zoektocht naar insecten en haar panische angst ervoor, kan Charlotte de slaap niet vatten. Haar droom om een mopshond te hebben kwam uit, maar nu was ze er zelf een met grote wallen.
Op 8 april maakten we een planning op voor de vormingen die we zullen geven. Onze startdatum is officieel: 30 april! In de avond woonden we samen met onze gastzussen een huwelijksfeest bij. We konden bijna een kindercrèche starten. Een tiental kinderen kwamen op ons af om op onze schoot te zitten. Het was een fantastische avond met dans, tamtams, veel kleuren… We hadden pas later door dat op het feest de bruid en de bruidegom niet aanwezig waren, want midden in het feest kwamen er motards met volle snelheid en veel lawaai op de menigte gereden. We hadden erg veel schrik en namen onmiddellijk de kinderen bij ons. We dachten dat er iets ergs zou gebeuren... Toen de kinderen ons vertelden dat het de bruid en de bruidegom waren die toekwamen, konden we weer gerust ademhalen.
Maandag 9 april stelden we de planning voor aan de leerkrachten. Ze hielpen ons enkele aanpassingen doorvoeren. Blijkbaar hadden we de verkeerde planning als sjabloon gekregen... ‘s Namiddags werkten we elk individueel aan onze taken. Toen we Nederlandstalige stemmen hoorden, konden we niet snel genoeg een kijkje gaan nemen. Het waren onze medestudenten Janne, Friedl, Dagmar en Marie van Gambia die ons een bezoek kwamen brengen en bij ons de nacht doorbrachten. Dankjewel mama Amsatou en papa Mbaye voor de gastvrijheid en vriendelijke ontvangst! Samen gingen we geld wisselen en toonden we hen de Auchan, aangezien ze nog een aantal boodschappen moesten doen. We hebben veel bijgepraat.
Op 10 april toonden we hen onze projectplaats Keur Tippi. Ze vonden het fijn dit te hebben gezien. Na de leuke avond en ochtend moesten we alweer afscheid nemen van elkaar. Het was een blij weerzien en we bedanken hen graag voor hun komst.
Deze week deden we vooral veel schoolwerk. Onze pauzes bestonden uit het brengen van een bezoek aan Keur Tippi. Zo waren we aanwezig wanneer de rapporten werden uitgedeeld. Ook planden we onze vakantie in. Van zondag 22 tot en met zaterdag 28 april gaan wij er eventjes van tussenuit! We hebben volgende zaken op het programma staan:
- Zondag 22 april: Bezoek Mexicaanse kerk (Mbodiene-Plage) en Schelpeneiland (Joal-Fadiouth)
​
- Maandag 23 april: Île de Gorée (Dakar) + overnachting in Dakar
​
- Dinsdag 24 april: Monument van de wedergeboorte van Afrika (Dakar) + overnachting in Saint-Louis
​
- Woensdag 25 april: Bezoek oude stad en monumenten (Saint-Louis) + overnachting in Saint-Louis
​
- Donderdag 26 april: Bezoek primitieve stammen (Saint-Louis) + rit naar Mbour
​
- Vrijdag 27 april: Rustdag in Mbour! Uitslapen en zwemmen 😊
​
- Zaterdag 28 april: Accrobaobab Adventure (hoogteparcours tussen de baobabs), bezoek aan Bob Marley café, tochtje in prauw en Réserve de Bandia (Popenguine)
Gisteren hielden we een samenkomst met de leerlingen van Keur Tippi om ons project en vormingen te verduidelijken. Het komt dichterbij, spannend!
Zoals gewoonlijk ronden we ons blogbericht af met een aantal wist je datjes. Wist je dat …
- De bruidegom geld in het haar van de bruid stak tijdens het huwelijksfeest?
​
- De directeur van de voorziening voor personen met een beperking zelf een beperking heeft?
​
- Delphine voor de eerste keer met haar handen at tijdens het huwelijk? Niet eenvoudig!
​
- We al twee opleidingsonderdelen hebben afgewerkt?
​
- We blij zijn dat de vakantie voor de leerlingen voorbij is en we terug naar Keur Tippi kunnen gaan?
​
- We bezoek kregen van een aantal Belgen in Keur Tippi? We legden hen ons project uit. Bedankt om ons te volgen en langs te komen!
​
- We onze stoffen aan meneer Kane gaven en dat Delphine haar eerste kleed bijna af is? Het is prachtig!
​
- Het enorm moeilijk is om geld af te halen op de nationale feestdag? Na anderhalf uur wandelen in een enorme hitte vonden we uiteindelijk een bank die nog niet leeg of gesloten was 😉
​
- We op 30 april starten met het geven van de vormingen? We zien het helemaal zitten!
​
- We pas na onze vakantie een nieuw blogbericht posten?
Dat was het weer!
Warme groeten uit Senegal,
Delphine, Charlotte & Chloé
